Niet alles wat kan, moet ook. Gaat het om behandelen, behouden of berusten? Soms is het moeilijk om tot een beslissing te komen. Moet de patiënt nu wel of niet voor verdere diagnostiek of behandeling worden verwezen? Is een patient voldoende wilsbekwaam om mee te denken en te beslissen? Is ‘shared decision making’ mogelijk bij een patient met een geheugenstoornis? Welke scenario’s zijn allemaal denkbaar? Hierin kan het UCO als onafhankelijk en deskundig klankbord functioneren en ook desgewenst hierin [mee-]regisseren.